Κοίτα τον Μπέχεμόθ. Είναι κι αυτός καθώς εσύ, το δημιούργημά μου· κι αυτός όπως το βόδι με το χορτάρι τρέφεται. Αλλά δες πόση δύναμη έχει η μέση του, πόσο γεροί είναι οι μυώνες της κοιλιάς του! Ορθώνεται η ουρά του καθώς του κέδρου ο κορμός, είναι γεροί σαν παλαμάρια των μηρών του οι τένοντες. Είναι τα κόκαλά του δυνατά καθώς σωλήνες ορειχάλκινοι, σαν βέργες σιδερένιες τα πλευρά του. Είν’ ένα αριστούργημα μες στη δημιουργία μου… Κάτω από τους λωτούς πλαγιάζει, κρύβεται ανάμεσα στων βάλτων τις καλαμιές… και βρίσκει καταφύγιο στις λεύκες του χειμάρρου. Ακόμα κι όταν ανεβαίνουν τα νερά αυτός την ηρεμία του δεν την χάνει. Κι αν το ποτάμι με ορμή μπαίνει στο στόμα του, ο Μπέχεμόθ δεν τρέχει να σωθεί. (Ιώβ 40:15-23)
Ο Μπεχεμόθ ήταν ένα αδάμαστο «θηρίο» που φαινόταν να μην φοβάται τίποτα και κανέναν. Οι πλημμύρες στον ποταμό Ιορδάνη δεν τον ενοχλούσαν. Δεν παρασυρόταν από το δυνατό ρεύμα.
Η περιγραφή του δεν ταιριάζει σε κανένα από τα ζώα που ζουν σήμερα. Είναι ένα από τα εξαφανισμένα ζώα. Κάποιοι τον ονομάζουν «Γίγαντα ιπποπόταμο», αλλά δεν είναι ο ιπποπόταμος που ξέρουμε. Ο Ιώβ, όμως, τον ήξερε. Γι' αυτό ο Θεός του ζήτησε να κοιτάξει αυτό το θηρίο! Φαντάσου το με το μυαλό σου! Πώς μπορεί να έμοιαζε αυτό το γιγαντιαίο θηλαστικό πλάσμα;