Χτυπάει η ΣΣΣΣΣΣοκάμηλος εύθυμα τα φτερά της, μα να πετάξει δεν μπορεί καθώς ο πελαργός. Τ’ αυγά της τα εγκαταλείπει καταγής, τα εμπιστεύεται στη ζεστασιά της άμμου. Δε σκέφτεται ότι μπορεί κάποιος να τα πατήσει ή ένα ζώο άγριο να τα λιώσει κάτω απ’ το πέλμα του. Με τα μικρά της, μάνα είναι σκληρή η στρουθοκάμηλος, σαν να μην ήτανε δικά της· κι αδιαφορεί αν χαμένοι πάνε οι κόποι της. Κι αυτό γιατί εγώ σοφία δεν της έδωσα, ούτε μια στάλα νοημοσύνη. (Ιώβ 39:13-17)
«Έτσι με περιγράφει ο Θεός. Αυτό δεν ακούγεται και υπέροχο. Είμαι ένα από τα πουλιά, αλλά είμαι ξένη ανάμεσά τους».
«Μπορώ να φτάσω μέχρι 2,5 μέτρα ύψος και να ζυγίσω μέχρι 135 κιλά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, να μην μπορώ να κάνω πράγματα που όλα τ’ άλλα πουλιά μπορούν. Μπορείς να μαντέψεις τι δεν μπορώ να κάνω;».